RSS

Monthly Archives: April 2016

Անձրևի ժամանակ

Վաղ առավոտ է, սպասում է,

Հավաքում է և ընդարձակվում:

Արևը կորել է,

Ամպերը նրան տարել են,

Եվ պահել նրանց ջղայնության մեջ:

Տագնապ է անցնում բոլորի երակներով,

Գիտեն, որ մի բան է պատահելու,

Որը կարող է ուժեղ լինի, կամ թույլ:

Գետը ուրախանում է,

Իսկ կենդանիները՝ զարմանում,

Թե ո՞նց է գետը այսքան ուրախ ու երջանիկ:

Թռչունները զգում են,

Պատրաստվում են խոնավությանը,

Եվ պտտվում են, պտտվում,

Զգուշացնում են չիմացողին:

Վերջապես Երկինքը կիսվում է,

Մի պայթոց, մի վառ լույս,

Եվ հետո անձրև:

Անձրևը ջղայն է,

Խփում է մարդկանց՝ առանց խղճալու:

Քամին սկսել է,

Ծառերին օգնում է, որ փախչեն:

Գայլերը քարանձավում

Տխուր ձայներով խնդրում են երկնքին:

Գետը խմում է, ուժեղանում,

Ով, որ կանգնի իր ճանապարհին,

Այլևս չկա:

Գիշերը մոտենում է,

Անձրևը հանգստանում,

Ներում է Երկրին:

Ամպերը բաց են թողնում Արևին,

Արևը լուսավոր և հպարտ,

Տաքացնում է թաց Երկրին:  

 

 

 
1 Comment

Posted by on April 28, 2016 in Մայրենի

 

Իմ ճանաչած Սահյանը

Ես Համո Սահյանի մի քանի բանաստեղծություն եմ կարդացել: Բոլորն էլ բնության մասին են և շատ գեղեցիկ են: Ինձ շատ դուր են եկել:

Ամեն անգամ, որ կարդում եմ իր բանաստեղծությունները, հիշում եմ բնության գեղեցկությունը:

Սահյանը կարողանում էր վերցնել բնության մի փոքր պատկեր, և այն դարձնել մի հսկայական, խորը բանաստեղծություն: Բնության մեջ ամեն մի փոքր բան կարողանում էր դարձնել երազ:

Երբ ես կարդում եմ նրա բանաստեղծությունները, ես զգում եմ, թե ինչքան մեծ երևակայություն է ունեցել նա:

Իմ համար Համո Սահյանը դարձել է իմ սիրված բանաստեղծներից մեկը:

 
Leave a comment

Posted by on April 27, 2016 in Մայրենի

 

Ես բացահայտեցի

Մի օր խիտ անտառում քայլում էի, երբ հանկարծ մի քարոտ բան ընկավ աչքիս: Մոտեցա և տեսա, որ մի փոքր քարանձավ է:

Քարանձավի մուտքին մեծ, քերծված քարեր կային: Քերծվացքները շատ երկար էին ու խոր:

– Ինչի՞ց են քարերն այսպես քերծվել, – հարցրեցի ինքս ինձ:

Քերծվացքները ինձ հետարքրքրեցին, և որոշեցի մտնել քարանձավը: Մի հաստ փայտ վերցրեցի գետնից և ներս մտա: Սկզբում ոչ մի բան չզգացի և ոչ մի բան չտեսա: Առաջ քայլեցի և մի քիչ հետո մի լույս տեսա մթության մեջ: Բայց այդ լույսը շատ հեռու էր:

Սկսեցի վազել: Գնալով լույսը մեծանում էր: Երբ հասա լույսին, սկսեցի ինչ-որ տեղ ընկնել: Տաս րոպե ընկա:

Իններորդ րոպեի վերջին գետնինը տեսա:

– Հիմա ի՞նչ եմ անելու, – մտածեցի ես:

Բայց, երբ քիչ էր մնացել, որ կպնեի գետնին, մի մարդ հայտնվեց, և ես ընկա նրա վրա: Վեր կացա, և տեսա, որ այդ մարդը հենց իմ տեսքը ունի:

– Դու ո՞վ ես, – հարցրեցի ես:

– Ես, անծանոթ, Մարկն եմ, – պատասխանեց մարդը հենց իմ ձայնով:

– Բայց ես եմ Մարկը, – ասացի ես:

Մյուս Մարկի հոնքերը վեր թռան և նա ընկավ խորը մտքի մեջ:

Վերջապես նա ասաց. – Այդ նշանակում է, որ դու Մարկ Աշխարհի թագավորն ես:

– Մարկ Աշխա՞րհ, – ես ասացի:

– Այո, մի աշխարհ կա այստեղ, որտեղ բոլորը նման են իրար: Մի լեգենդ կա, որ այս աշխարհը ստեղծել ես դու: Իմ հետևից արի: – նա ասաց:

Եվ թեքվեց, քայլեց մթի մեջ: Ես հետևեցի նրան:

Շուտով հասանք մի գեղեցիկ քաղաքի, որի շենքերը քարից էին, և պատերի մեջ փորագրված էին նկարներ:

– Սա քո աշխարհն է, – Ասաց մյուս Մարկը:

Բոլոր Մարկերը հավաքվեցին և ինձ տարեն մի պալատի մոտ և գահ տվեցին: Մի քանի ամիս այնտեղ մնացի, և սովորեցի շատ նոր բաներ այդ աշխարհի մասին:

Ես բացահայտեցի իմ աշխարհը:

 
Leave a comment

Posted by on April 26, 2016 in Uncategorized

 

My World

The planet of my dream is called Mark World. I actually had a couple dreams about it. There is a planet next to it called Vicky World (My sister’s world).

A lot of Marks live there in one huge city. All the Marks look the same. The city has stone roads and light blue skyscrapers. There is also a green golf course outside the city.

There are robots which the Marks use to get around. Nobody owns the robots so when you’re done using them, you can park them outside. Then somebody who needs it presses a button and the robot turns on.

Outside the city there is a dry, safari-like desert with no sand. Instead of sand, there is yellow, hard and dry dirt. In the desert live Mark animals. They look like black lions with wings. They have metal teeth and can eat anything. They usually hunt Mark birds. Sometimes a Mark catches one and brings it to the city.

The planet also has an army. The army is made up of strong Marks on Mark animal. They sometimes raid Vicky world. There is a war between Mark world and a world called Wowowo (Or something like that, I don’t remember). Purple aliens with horns live in Wowowo world and they want to conquer Mark World.

I’m the king of Mark world but I look the same as the other Marks. I’m the only one who has a car in Mark World.

Mark world is a very beautiful and interesting world.

 

 
2 Comments

Posted by on April 26, 2016 in English

 

Փոքրիք առաջադրանք math-o-mir ծրագրով

1

2

3

4

5

 
Leave a comment

Posted by on April 26, 2016 in Մաթեմատիկա

 

Հայրենագիտական կենտրոնում

Այսօր դասարանիս և ուսուցչուհուս հետ գնացինք դպրոցի հայրենագիտական կենտրոն: Այնտեղ կային շատ հին իրեր, որոնք սովորողներն ու ուսուցիչներն էին տվել դպրոցին:

Սկիզբում նստեցինք և քննարկեցին, թե ինչ է հայրենագիտությունը: Հայրենագիտություն առարկան օգնում է  ճանաչել  հայրենիքը:

Հետո գնացինք սեղանների մոտ, որտեղ դրված էին հին իրերը: Կային հին արդուկներ, կճուճներ, կարելու գործիքներ, մի երկանք և շատ այլ հետարքրքիր բաներ: Բոլորը  հին իրերի հոտն ունեին:

Այնտեղի ուսուցիչը ամեն ինչի մասին շատ մանրամասն էր պատմում: Ես առաջ հարցեր ունեի, բայց հիմա դրանց պատասխանները գիտեմ:

Շատ հետարքրքիր էր և կուզեի նորից այդ իրերն ուսումնասիրել:

 

Իմ ճամփորդությունը դեպի Թեղենյաց վանք

Անցած շաբաթ դպրոցի ընկերներիս ու ուսուցիչներիս հետ գնացել էի Թեղենյաց վանք: Վանքը շատ սիրուն էր, ինձ դուր եկավ:

Մենք ավտոբուսով գնացինք մի անտառոտ տեղ: Կանգնեցինք ու հաց կերենք, հետո սկսեցինք քայլել դեպի վանքը:

Ճանապարհը շատ ցեխոտ ու խոնավ էր: Ճանապարհի եզրին աճում էին տարբեր բույսեր, և բնության մի հրաշալի պատկեր էր ստացվում:

Մի քիչ հետո մի գետի հանդիպեցինք, որ փակոււմ էր ճանապարհը: Բայց մենք շատ չտխրեցինք, որովհետև ընկեր Բաբկենը գերաններից կամուրջ սարքեց, և մենք կարողացանք անցնել գետը:

Եվ շարունակեցինք քայլել դեպի Թեղենյաց վանք: Ճանապարհի կեսից մենք կանգ առանք ծառերի խմբի մոտ, որտեղ աղբյուր ու ծաղիկներ կային: Խաղեր խաղացինք, հետո շարունակեցինք քայլել:

Շատ շուտով հասանք գեղեցիկ վանքին: Այն կառուցած էր մուգ կարմիր և դարչնագույն քարերից: Կիսաքանդ էր, բայց իր գեղեցկությունը չէր կորցրել: Այնտեղ էլ խաղեր խաղացինք, հանգստացիանք և ուսումնասիրեցինք Թեղենյաց վանքը:

Երբ հետ էինք գնում դեպի ավտոբուսը, ուրիշ ճանապարհ ընտրեցինք: Էլի մի գետ կար, որ մեր ճանապարհը փակում էր: Բայց նորից ընկեր Բաբկենը կամուրջ սարքեց, և մենք նորից անցանք գետը:

Գետի կողքին մի ժայռ կար: Մենք պետք այն բարձրանայինք: Բարձրանալը շատ հավես էր, և ես կուզեի նորից այն բարձրանալ:

Մի քիչ քայլելուց հետո հասանք մեր ավտոբուսին և գնացինք տուն:

Սա իմ ամենահետարքրքիր ճամփորդությունն էր:

 

Համո Սահյանի ,,Հայաստան ասելիս,,

 
Leave a comment

Posted by on April 24, 2016 in Մայրենի

 

Ծառը

Լինում է, չի լինում, մի ծառ է լինում: Այս ծառը շրջապատված է լինում հազարավոր ծառերով և բոլորի հետ ընկերություն է անում: Նրան կոչում են Կանաչ:

Բայց մի օր մարդիկ են գալիս և բոլոր ծառերը, բացի Կանաչից, կտրում, տանում են: Կանաչը տխրում է, չի իմանում, թե ի՞նչ անի:

Մի քանի օր հետո նույն մարդիկ, ովքեր կտրել էին ծառերը, հետ եկան գերաններով, մուրճերով և մեխերով: Տներ են կառուցում մենակ ծառի շուրջը: Կանաչը իր հին ընկերներին ճանաչում է, ուրախանում, բայց ինչքան փորձում է խոսել նրանց հետ, չեն պատասխանում:

Ծառը նորից տխրում է և հիվանդանում, ընկնում գետնին: Մի մարդ այս ամենը տեսնում է, գնում ծառի մոտ: Զգում է, որ այս ծառը յուրահատուկ է: Սկսում է հետը խոսել.

– Ինչու՞ ես ընկել, ինչու՞ ես այսքան տխուր, կարո՞ղ է քեզ պետք է ջրել:

– Ոչ, – ասում է ծառը և մարդը զարմանքից թռնում է օդ, – ինձ պետք են իմ ընկերները:

Մարդը գնում է, թագավորին պատմում, թե ինչ է պատահել: Նա ուզում է, որ տները քանդեն և գերանները տնկեն, մի հրաշքով կարող է աճեն: Թագավորը համաձայնվում է, հրամայում է քանդել տները:

Մի հրաշքով գերանները աճում են, դառնում են սովորական ծառեր: Իսկ Կանաչը լավանում է, ուղիղ կանգնում և սկսում է հյութեղ պտուղներ տալ:

Իմ առակը ասում է, որ ամենակարևոր բաներից մեկն են ընկերները:

 

 
Leave a comment

Posted by on April 24, 2016 in Մայրենի

 

My House

My house

My house is in Ashburn, US. My house has three floors, three balconies and a built in garage.

There is a living room, a kitchen, a dining room, a computer room, a big empty room from which you can enter one of the balconies, a toy-play room, an office, a laundry room and four bedrooms.

The garage, of course, is on the first floor and is big enough to fit two cars in it. We store all our power tools, bikes and stuff like that in our garage.

The living room is attached to the kitchen. It is in the very back of the house and is on the second floor. The walls are yellow. It has a fireplace on one wall, a big TV above it, a colorful carpet, one armchair, a huge sofa and a sofa-like chair with no sides. You can enter the second balcony from a glass sliding door on the wall opposite the sofa.

The sofa has several pillows and is white and black. I like laying on it and watching TV. It is very comfortable.

The armchair is brown and faces the TV. It’s not very comfortable for laying down, but I like sitting in it when I play video games on the TV.

The carpet is soft and has a dark red background. There are bright red, yellow, green, blue, orange and purple circles on it.

The fireplace looks very nice. It is outlined with black metal and closed with glass and a black grate. Inside are fake wooden logs that can burn forever. (Magic!!!)

The kitchen is in the back of the house and is on the second floor. It has a granite table attached to the floor in the middle of the kitchen. Behind the table is the silver fridge, two ovens and a bunch of cupboards. On the left side behind the table is a built in dishwasher. Above the dishwasher is a sink. On the wall next the fridge is a counter. A stove is built into it.

I love the play-toy room. It is on the first floor and is in the very back of the house. It’s super cozy. The floor is a white carpet. There is a fireplace that’s like the one in the living room. Me and my sister’s toys are in the play-toy room. I spend a lot of time there.

The dining room is in the middle of the house and is on the second floor. It’s a rather dark room with no windows. There’s a keyboard and a brown sofa opposite it.

The computer room in the very front of the house and is on the second floor. It is rather small. There are two large windows with a computer desk next to the one on the right. Opposite the computer desk is a shelf with a few pictures on it.

The empty room IS empty but nice. When you enter it you get this cozy-calm feeling. I liked to play with my toy trains there when I was little. There is a big window and a door next to it which leads to the first balcony.

One bathroom is on the first floor, one bathroom is on the second floor and two bathrooms are on the third floor.

All the bedrooms are on the third floor. One is mine, one is my sister’s and one is my parents’.

My room has two light blue walls and two dark blue walls. It is rather empty. Some toys are lined up at the walls. I have a walk-in closet which I like hiding in.

My sister’s room has pink walls, her bed and a huge desk. This is all I know about her room because whenever I go into her room she kicks me out.

My parents’ room is huge and is complete with a huge bathroom and a huge walk-in closet. (Everything in their room is huge) From their room you can enter the third balcony.

The laundry room is in the left side of the house and leads to all our bedrooms. There is a washing machine and a dryer there.

This is my amazing house. For me it is the best house ever.

 
2 Comments

Posted by on April 22, 2016 in English